- mehtərbaşı
- сущ. устар. конюший (главный конюх)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
mehtərbaşı — is. Keçmişdə: paşaların, xanların, bəylərin atlarına baxan mehtərlərin başçısı; baş mehtər. Aslan paşa əmr elədi, mehtərbaşı qabaqca Dəmirçi oğlunun atını minib gərdişə gətirdi. «Koroğlu». Şah oğlu Şah Abbas mehtərbaşının üzünə baxdı. «Qurbani» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
miraxur — is. <fars.> tar. Qədim zamanlarda padşahın, xanın baş mehtəri; mehtərbaşı. Şurişin əvvəlimci səbəbi məzul miraxur idi ki, küçədə köhnə xəzinədara rast gəlib, ona yoldaş olub soruşdu. M. F. A.. Miraxur gəlib xəbər verdi ki, xanın çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gərdiş — is. <fars.> 1. Gəzinti, seyr. Gərdiş etmək (eləmək) – gəzmək, hərəkət etmək, dolanmaq, o baş bu başa gedib gəlmək. Ərəb pəhləvan meydana çıxdı, bir o başa gərdiş elədi, bir bu başa gərdiş elədi, gəlib əmudun dəstəyindən yapışdı. «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eşikağası — is. 1. tar. Şah saraylarında təşrifat məmuru. <Nadir şah> eşikağası mənsəbini <İbrahimxəlil ağanın oğlu Fəzləli bəyə> münasib gördü və bu qulluğu o mərhumə verdi. M. Adıgözəlbəy. Zamanı eşikağası işdən agah etdi, biçarə mehtər xanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti